Choroby z grupy rybiej łuski są od siebie różne pod względem objawów obserwowanych w klinice i tego jak są dziedziczone, jak również różnice występują w obrazach histopatologicznych i ultrastrukturalnych.
Typy
Fot. George Henry Fox (PD) |
- grupa rybiej łuski zwykłej (ichthyosis vulgaris)
- rybia łuska o dziedziczeniu autosomalnym dominującym
- rybia łuska zwykła o dziedziczeniu recesywnym związanym z płcią (X-chromosomalna)
- rybia łuska wrodzona (ichthyosis congenita, dawna nazwa erytrodermia ichtiotyczna wrodzona niepęcherzowa)
- rybia łuska płodowa (ichthyosis foetalis)
- rybia łuska lamelarna (ichthyosis lamellaris)
- hyperkeratosis epidermolytica (ichthyosis epidermolytica, dawna nazwa erytrodermia ichtiotyczna pęcherzowa)
Rybia łuska nabyta jest stanem wtórnym do innych, natomiast większość rybich łusek, to stany wrodzone.
Leczenie
Choroby z grupy uogólnionych genodermatoz typu rybiej łuski leczone są wyłącznie objawowo.
W leczeniu ogólnym podaje się retinoidy aromatyczne, praktycznie w ciągu całego życia – odstawienie leku powoduje nawrót. Gdy występuje postać pęcherzowa, zalecane są małe dawki kortykosteroidów aż do ustąpienia wysiewów pęcherzy.
W leczeniu miejscowym stosuje się kąpiele z dodatkiem sody/soli kuchennej, maści salicylowe/z dodatkiem mocznika, a w postaci pęcherzowej – kremy i aerozole steroidowe.
Źródło: Wikipedia, cc-by-sa 3.0 (autorzy)